W naszym życiu na ziemi mamy dwie ścieżki.
Poprzez praktykowanie latihanu, serce, które ma wątpliwości, zostanie oczyszczane samo przez się, tak że będziemy wierzyć w Boga i Jego wielkość. Bez naszej intencji, nie z naszej woli, ale ponieważ wiara spenetruje i obejmie całkowicie nasze głębokie uczucia.
Stan, który osiągamy – stan ludzkiej duszy, który przywraca do życia całe nasze ciało – nie jest wynikiem jakiegoś nauczania, ani wynikiem rozwoju umysłowego czy pewnej wiedzy. Jest to dar, który został otrzymany przez ludzkość dzięki łasce Bożej. Dlatego też osoba chora może odzyskać zdrowie poprzez latihan. Owoce, które później otrzymacie, staną się waszym przewodnikiem i źródłem siły oraz wsparcia w życiu, które może was oczyścić i otworzyć drogę, kiedy jesteście otoczeni przez problemy i trudności w waszych przedsięwzięciach.
Latihan, który wykonujemy, nie jest jakąś mistyczną drogą. Zwykle rozumie się przez to izolację, samotną drogę, poświęcenie się głównie życiu po śmierci bez żadnego zainteresowania życiem doczesnym. To nie jest wolą Bożą dla istoty ludzkiej.
Dla nas, aby znaleźć właściwą drogę do Boga, są dwie ścieżki: jedna to polepszenie naszego życia materialnego, a druga to postępowanie drogą do Boga.
Dlaczego?
Ponieważ to wszystko pochodzi od Boga. Prawdziwie, wszystkie instrukcje są od Boga. Dzięki sile Bożej możemy rozdzielić to, co jest konieczne dla tego świata i to, co jest konieczne po śmierci.
W naszym życiu na ziemi mamy dwie ścieżki.
Dla jednej używamy naszych pragnień i wyobrażeń, jak zwykle dla spraw tego świata. Druga ścieżka do Boga jest wolna od jakichkolwiek życzeń czy pragnień, myśli lub wyobrażeń.
Dlatego Bapak przypomina, aby nigdy nie pozwalać umysłowi ingerować w latihan. Przywykliśmy do obu w naszym życiu, ale nasze myśli, nasz rozum i nasze serca nie powinny się mieszać. Dlaczego tak wiele osób, które praktykują coś, co uważają za drogę do Boga, kończy zdezorientowane i zgubione? Ponieważ sposób, w jaki czczą Boga, jest wypełniony myślami, z umysłem i sercem.
Bóg daje ludziom dar, aby byli świadomi darów stworzenia, które istnieją w nich samych, aby człowiek znalazł drogę do Boga wolną od pożądań i myśli oraz wolną od zwykłego rozumu. Kiedy jesteśmy zdrowi, nasz umysł nie jest za wirowany, nie myślimy za dużo, ponieważ myśli są dla tego świata, a nie skierowane na życie poza nim, poza śmiercią.
Bapak radzi wam, abyście praktykowali latihan. Nie ma potrzeby się spieszyć. Nie pozwól, aby twoje życzenia, które chcą szybko osiągnąć wyższy rozwój, miały jakikolwiek wpływ. Kontynuuj latihan jak zwykle, wolny od życzeń, woli, oczekiwań i pragnień pośpiechu. Wówczas twój rozwój będzie bardziej łagodny i szybszy.zez praktykowanie latihanu, serce, które ma wątpliwości, zostanie oczyszczane samo przez się, tak że będziemy wierzyć w Boga i Jego wielkość. Bez naszej intencji, nie z naszej woli, ale ponieważ wiara spenetruje i obejmie całkowicie nasze głębokie uczucia.
Stan, który osiągamy – stan ludzkiej duszy, który przywraca do życia całe nasze ciało – nie jest wynikiem jakiegoś nauczania, ani wynikiem rozwoju umysłowego czy pewnej wiedzy. Jest to dar, który został otrzymany przez ludzkość dzięki łasce Bożej. Dlatego też osoba chora może odzyskać zdrowie poprzez latihan. Owoce, które później otrzymacie, staną się waszym przewodnikiem i źródłem siły oraz wsparcia w życiu, które może was oczyścić i otworzyć drogę, kiedy jesteście otoczeni przez problemy i trudności w waszych przedsięwzięciach.
Latihan, który wykonujemy, nie jest jakąś mistyczną drogą. Zwykle rozumie się przez to izolację, samotną drogę, poświęcenie się głównie życiu po śmierci bez żadnego zainteresowania życiem doczesnym. To nie jest wolą Bożą dla istoty ludzkiej.
Dla nas, aby znaleźć właściwą drogę do Boga, są dwie ścieżki: jedna to polepszenie naszego życia materialnego, a druga to postępowanie drogą do Boga.
Dlaczego?
Ponieważ to wszystko pochodzi od Boga. Prawdziwie, wszystkie instrukcje są od Boga. Dzięki sile Bożej możemy rozdzielić to, co jest konieczne dla tego świata i to, co jest konieczne po śmierci.
W naszym życiu na ziemi mamy dwie ścieżki.
Dla jednej używamy naszych pragnień i wyobrażeń, jak zwykle dla spraw tego świata. Druga ścieżka do Boga jest wolna od jakichkolwiek życzeń czy pragnień, myśli lub wyobrażeń.
Dlatego Bapak przypomina, aby nigdy nie pozwalać umysłowi ingerować w latihan. Przywykliśmy do obu w naszym życiu, ale nasze myśli, nasz rozum i nasze serca nie powinny się mieszać. Dlaczego tak wiele osób, które praktykują coś, co uważają za drogę do Boga, kończy zdezorientowane i zgubione? Ponieważ sposób, w jaki czczą Boga, jest wypełniony myślami, z umysłem i sercem.
Bóg daje ludziom dar, aby byli świadomi darów stworzenia, które istnieją w nich samych, aby człowiek znalazł drogę do Boga wolną od pożądań i myśli oraz wolną od zwykłego rozumu. Kiedy jesteśmy zdrowi, nasz umysł nie jest za wirowany, nie myślimy za dużo, ponieważ myśli są dla tego świata, a nie skierowane na życie poza nim, poza śmiercią.
Bapak radzi wam, abyście praktykowali latihan. Nie ma potrzeby się spieszyć. Nie pozwól, aby twoje życzenia, które chcą szybko osiągnąć wyższy rozwój, miały jakikolwiek wpływ. Kontynuuj latihan jak zwykle, wolny od życzeń, woli, oczekiwań i pragnień pośpiechu. Wówczas twój rozwój będzie bardziej łagodny i szybszy.